 Enflasyon hedefi yüzde 6.2’ye düştü
Güngör Uras
Olayların içinden
[email protected]
Ağustos ayı başında yayınlanan rakamlara göre, Türkiye’de yıllık enflasyon (Tüketici Fiyatları’ndaki yıllık artış oranı) yüzde 8.9 idi. ABD’nin enflasyonu yüzde 1.7, Çin’inki yüzde 2.2, İngiltere’ninki yüzde 2.4, Japonya’nınki yüzde 0.2, Avrupa Topluluğu ülkelerininki yüzde 2.4 oranında. Bu ülkeler bizim büyük ölçüde ithalat yaptığımız, ihracat yaptığımız ülkeler. Demek ki onlara göre enflasyonumuz yüksek.
Bizde enflasyon yüksek denildiğinde özür hazırdır. “Efendim 1996 yılında enflasyon yüzde 84.9 olmuştu. 2002 yılında yüzde 29.7 idi” denilir. Evet enflasyon böyle idi ama, nasıl ki hiçbir uçak yıllar boyu havada kalamaz ise enflasyon da hiçbir zaman o çizgilerde kalamazdı. 2005 yılında yüzde 7.7’ye düştü. 2009 yılında yüzde 6.5, 2010 yılında yüzde 6.4 oldu.
Uzun süredir de yüzde 5’e çekmeye çalışıyoruz. Merkez Bankası’nın yılsonu tahmini, 6.5 idi. 2012 yılı İkinci Üç Aylık Enflasyon Raporu’nu açıklarken başkan, yılsonu hedefinin 0.3 puan düşürülerek yüzde 6.2 olarak belirlendiğini açıkladı.
Yılsonu enflasyon hedefinin (veya tahmininin) yüzde 6.2‘ye çekilmesine sevinelim de... Bu arada da (1) Başkaları yıllardır yüzde 2 enflasyonu yüksek enflasyon diye adlandırırken, (2) Biz 2005 yılından bu yana neden enflasyonu yüzde 7-8 çizgisinde dondurduk? Neden aşağıya çekemiyoruz? Yüzde 10’un üstüne çıkmamasına neden seviniyoruz?” diyerek Merkez Bankası Başkanı’na sorgu sual eylemeyi de unutmayalım.
Suriye kapısı da kapanıyor
Suriye kapısı da kapandı. Yakın sürede açılması mümkün değil.
Bir kapı kapanınca “Allah bir kapıyı kapar ama birçoklarını açar... Üzülmeyelim” diyerek teselli olmaya çalışırız.
Ne var ki son zamanlarda bir kapı değil, çok kapı peş peşe kapanıyor. Arap Baharı kime yaradı bilemeyiz ama, bize yaramadı.
Libya çok çok önemli kapı idi. Kapandı. Mısır kapandı. Irak daha önce kapanmıştı. Kürt bölgesinden girmeye çalışıyoruz. Suriye kapısının önemi çok çok büyüktü.
* Bizim Doğu ve Güneydoğu bölgemizden Suriye ve Suriye üzerinden Körfez ülkelerine yayılan çok çok büyük bir üretim ve ticaret kapısı oluşmuştu. Kısaca “Sınır Ticareti” diye adlandırılan bu üretim ve ticaret kapısı Doğu ve Güneydoğu’da çok kişiye istihdam ve gelir imkanı, ülkeye döviz sağlıyordu.
* Suriye’de ve Körfez ülkelerinde çok sayıda Türk girişimcinin üretim tesisi, ticarethanesi var. Kapılar kapanınca bu üretim tesisleri ve ticarethaneleri yaşatmak imkansız hale geliyor.
* Suriye kapısından sınır boyundaki şehirlere turistik amaçla veya alış veriş için çok sayıda insan giriş yapıyordu. Bunlar şehirlerdeki ekonomik yapıyı besliyordu.
Kapatılan sınır kapılarındaki trafiğin önemine bakınız: Ocak-temmuz döneminde çift taraflı kamyon trafiği 2011 yılında 299 bin, bu yıl 88 bin. Çift taraflı yolcu aracı trafiği 2011 yılında 780 bin, bu yıl 248 bin adet. Bundan sonra ise sıfır olacak.
Esad Efendi iyi mi kötü mü? Biz neden illa da bu adamın kellesini istiyoruz?
Bunları saf ve bakir bir Anadolu çocuğu olarak ben bilemem ama... Ben Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da yaşayanların sorunlarını bilirim. Esad’ı def etme operasyonunun ekonomik faturası ortada. |
