Doğan HIZLAN
 [email protected]

 15 Eylül 2013


Mutfağa gireceğim

GİTTİĞİM yerin, yeni tanıdığım bir şehrin mutfağı beni ilgilendirir, hele balığın çıktığı, otun bittiği yörelerin yerel mutfağını anlatan kitabı muhakkak okurum.


Her zaman bu okumalar sayesinde yeni lezzetler kazandım, ağız tadımı yeniledim.
Bazı kitaplarda, kitabın yazarı bütün tarifleri sanki bir ansiklopedi maddesiymiş gibi sıralayarak kaleme alır, benim hoşuma giden kitaplar, o yerdeki ustaların, ev kadınlarının, lezzetin gizli temsilcilerinin, yaratıcılarının tarifini öğrenmektir.
Nurdan Çakır Tezgin’in Yaşça, Hoşça Aşçı Fok’ça–Foça Mutfağı kitabını ağzım sulanarak okudum.
Tezgin, daha ‘Merhaba’ başlıklı girişte iştahımızı arttırmayı başarıyor.
Efsunlu balık yahnilerinden, kuzu etiyle kokulu et yemeklerinden, kopez balığından söz ediyor. Otların da adını öğrenebilirsiniz.
Ekmek dolması ramazanların ihmal edilmez yemeklerinden. Kitaptaki bir fotoğraf bütün kediseverleri mutlu edecektir.
Balıkçılar seferden dönmüş, kıyıda balık ziyafeti yaşayan kediler.
Kentlerde aynı yemekleri yiyenler, atıştırma ile gününü gün edenler, abur cuburla mide bastıranlar... Bu kitabı okuyun, biraz yemeğe emek verin.

BİR kentte yaşayanlardan eli kalem tutanlar, mutlaka oraları yazmalı.
Her zamanki görüşümü tekrarlamam gerekir. Bir ülkenin doğru tarihi mahalli tarihlerin toplamından çıkar.
Müjdat Mersin de, doğduğu, büyüdüğü yere vefa gösterenlerden biri.
Phokaia Foça Tarihi, gidenler okursa, gittikleri yerin tarihini, güzelliğini öğrenebilirler.
Prof. Dr. Huriye Kuruoğlu, Foklar Ülkesine Anlamlı Bir Armağan yazısında, yaşamakla yazmak arasındaki ilişkiye değiniyor:
“İnsan, çocukluğunun geçtiği ve büyüdüğü yeri severse ve bir de eğitimi varsa, o yere ait, elinden geldiğince bir şeyler yapmak ister.”
Kuruoğlu, Foça’da yaşayanların, yaşadıkları beldenin farkında olmalarını anımsatıyor. Ben bu listeye oraya gidecekleri de katıyorum.
Mersin’in kitabındaki giriş şöyle:
“2011 yılında kaybettiğim eşim Jülide’me...”
Müjdat Mersin, Önsöz’de kitabı yazma nedenlerini açıklıyor.
1960 yılından beri orada yaşıyor, eşi öğretmenlik yapmış.
Foça kitabını okuduktan sonra, camisinden balıkçısına kadar, Foça’yı tanımaya, yaşamaya başladım.
Çok güzel bir albüm.
Yeni Foça da, oranın bir başka yerini anlatıyor.
Katıldığım söyleşiden sonra yanıma iki dost geldi, ne dediler biliyor musunuz?
Burayı beğendiniz, şimdi översiniz, övmeyin diyemeyiz ki. Peki sonra... Bu içinde endişe barındıran yorumlarına çok hak verdim. Çünkü, bu dinginlik kaybolmamalı. Trafik ışıksız yer hücuma uğramamalı.
Allah’tan burası özel bir alan, yeni bina yaptırılmıyor, eskiler korunuyor.

GENÇ belediye başkanı Gökhan Demirağ’ın yayın faaliyetine ağırlık vermesi, oranın tanınması için çok yerinde bir çalışma. Başka yayınları da bekliyorum.

Phokaia Foça Tarihi, Müjdat Mersin, Foça Belediyesi Yayınları
Yaşça Hoşça, Aşçı Fok’ça - Foça Mutfağı, Nurdan Çakır Tezgin, Foça Belediyesi Yayınları
Foça için, www.foca.bel.tr ve Yeni Foça için www.yenifoca.bel.tr
adreslerinden ulaşabilirsiniz...











http://www.hurriyet.com.tr/