GELİR VE YAŞAM KOŞULLARI ARAŞTIRMASI- TÜRKİYE'DE ORTALAMA YILLIK HANE HALKI KULLANILABİLİR GELİRİ 22 BİN TL OLARAK AÇIKLANDI
- NÜFUSUN YÜZDE 17'SİNİN YOKSULLUK RİSKİ ALTINDA OLDUĞU BELİRTİLDİ
MANİSA (İHA)- Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK) 2010 yılı Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması sonuçlarına göre, Türkiye'de hane halkı başına düşen ortalama yıllık kullanılabilir gelir 22 bin 063 TL, ortalama yıllık eşdeğer hane halkı kullanılabilir gelir ise 9 bin 735 TL olarak hesaplandı.
Eşdeğer hane halkı kullanılabilir gelirlere göre oluşturulan yüzde 20'lik gruplarda, en yüksek gelire sahip son gruptakilerin toplam gelirden aldığı pay yüzde 46,4 iken, en düşük gelire sahip ilk gruptakilerin toplam gelirden aldığı pay yüzde 5,8 oldu. Buna göre, son yüzde 20'lik grubun toplam gelirden aldığı pay, ilk yüzde 20'lik gruba göre (P80/P20 göstergesi) 8 kat oldu. P80/P20 göstergesi kentsel yerler için 7,3, kırsal yerler için ise 7,1.Gelir dağılımı eşitsizlik ölçütlerinden gini katsayısı bir önceki yıla göre 0,013 puan düşüş ile 0,402 olarak tahmin edildi. Katsayı, kentsel yerleşim yerleri için 0,389, kırsal yerleşim yerleri için ise 0,379 olarak tahmin edildi.
Türkiye'de hane halkı başına düşen ortalama yıllık kullanılabilir gelir 22 bin 063 TL iken, ortalama yıllık eşdeğer hane halkı kullanılabilir gelir ise 9 bin 735 TL oldu. İstanbul Bölgesi 13 bin 382 TL ile ortalama yıllık eşdeğer hane halkı kullanılabilir geliri en yüksek olan bölge oldu. Bunu, 11 bin 116 TL ortalama gelir ile Batı Anadolu Bölgesi izledi. En düşük ortalamaya sahip bölge olarak 5 bin 144 TL ile Güneydoğu Anadolu Bölgesi görüldü.
Maaş-ücret gelirleri yüzde 43,7'lik oranla toplam gelir içerisinde en fazla paya sahip. Bunu yüzde 20,5 ile sosyal transferler ve yüzde 20,2 ile müteşebbis gelirleri izledi. Sosyal transferlerin yüzde 91,1'ini emekli ve dul yetim aylıkları oluşturdu. Emekli ve dul-yetim aylıkları toplam gelir içinde yüzde 18,6'lık paya sahip iken diğer sosyal transferlerin payı yüzde 1,8 oldu.
YOKSULLUK SINIRI
Eşdeğer hane halkı kullanılabilir gelirleri kullanılarak çeşitli göreli yoksulluk sınırları (eşdeğer hane halkı kullanılabilir medyan gelirin yüzde 40, yüzde 50, yüzde 60 veya yüzde 70'ine göre) hesaplanmaktadır. Eşdeğer hane halkı kullanılabilir medyan gelirin yüzde 50'si dikkate alınarak belirlenen yoksulluk sınırına göre nüfusun yüzde 16,9'u yoksulluk riski altında bulunuyor.
Kentsel ve kırsal yerler için ayrı ayrı hesaplanan yoksulluk sınırlarına göre, kentsel yerlerde bu oran yüzde 14,3 iken, kırsal yerlerde yüzde 16,6.
Araştırmaya göre, 2009 yılı dört yıllık panel sonuçlarından hesaplanan sürekli yoksulluk oranı yüzde 18 oldu.
Kurumsal olmayan nüfusun; o yüzde 60'ı kendilerine ait konutta oturuyor. o 43,8'inin konutunda "sızdıran çatı, nemli duvarlar, çürümüş pencere çerçevesi gibi sorunlar olduğu belirtiliyor.
o yüzde 43,3'ünün oturduğu konutta "izolasyondan dolayı ısınma sorunu" yaşanıyor.
o yüzde 61,4'ünün hanesinin taksit ödemeleri ve borçları (konut alımı ve konut masrafları dışında) bulunmakta, bu borç ödemeleri, yüzde 28,3'ünün hanesine çok yük getiriyor.
o yüzde 87,5'i "evden uzakta bir haftalık tatili", yüzde 65,7'si "beklenmedik harcamalarını" ve yüzde 81,7'si "yıpranmış ve eskimiş mobilyalarını yenileme ihtiyacını" ekonomik nedenlerle karşılayamıyor.
Ciddi finansal sıkıntıyla karşı karşıya olan nüfusun oranı olarak tanımlanan ve belirlenmiş 9 maddeden en az 4 tanesini karşılayamama ya da mahrum olma durumunu tanımlayan "maddi yoksunluk" oranı 2009 yılında yüzde 63, 2010 yılında ise yüzde 63,5 olarak hesaplandı.
