Orta yaş kuşağından değerli sanayici bir dostum var. Ünlü bir gıda şirketinin patronu. Geçen hafta birlikte kısa bir seyahat yaptık. Öğrendim ki benim birkaç yıl önce kendisine ısrarla dile getirdiğim, yazıp çizdiğim ‘Root Beer' imalatına bu yaz ortalarında başlıyormuş.
Bu sihirli içeceğin kıdemli bir tutkunu olarak bu işe çok sevindim. Dostumun öngördüğü kapasite ve beş yıllık hedef bana biraz abartılı geldi. Ama inanılmazı başaracak tipte bir işadamı olduğunu bildiğim için fazla yadırgamadım. İş artık kuvveden fiile çıkmış bir kere. Ve hemen bir zamanlar tuttuğum notlarıma bu vesileyle bir kez daha baktım. Evet, bugünkü ortamda ‘Root Beer' ülkemize hayli yakışacak. Bu ünlü girişimcinin kim olduğunu şimdilik söylemeyeceğim ama bu sihirli iksiri size yine şöyle kısaca tanıtmaktan onun adına kıvanç duyacağım.
Bira değil ama biraya rakip
Amerika havasını koklayanlar bilir; hani şu birbirinin ezeli rakibi iki ‘kola' markası oraların asli meşrubatıdır. Tüketimde birayı iki üç kez sollar. Ama bir milli içkileri daha vardır Amerikalıların: ‘Root Beer' yani ‘kök birası!' Bira kadar olmasa bile yine de çok iyi satar. İsminin bira olduğuna aldanmamak gerekir. Hafif mayalı lezzetinin dışında alkol içermez. Lakin, bira gibi köpüklü ve de kola gibi tatlıdır. Rayihası da hayli değişiktir. Rengi ve köpüğüyle güney illerimizin meyan şerbetine benzer. ‘Root Beer' erbabına göre hayli ilginç bir içecektir. Her türlü yemekle ve fast food türü atıştırmalarla iyi gider. Hele biraz da vitaminle takviye filan edilirse insana zindelik verir. Bugün ıvır zıvırlar dahil toplam ‘Root Beer' markaları Amerika'nın büyük birası sayılan ‘Budweiser'den daha fazla satar. Yani bir bakıma Amerikan halkı ‘alkolsüz bira' niyetine içer bu nesneyi. Hatta birahanelerin ve restoranların çoğunda fıçı sistemiyle sifondan servis edilir. Ama en çok kola misali teneke kutular ve şişelerde satılır. Rengi ve köpüğü de aynen şu bildiğimiz siyah biraya benzer. Peki, biracılar bu işle niçin uğraşmaz? Çünkü ‘Root Beer' hem ‘kola'ya hem de ‘bira'ya rakiptir. Rakiptir ama onların gözünde basit bir alkolsüz içecekten öteye de gitmez. Biracılar başları sıkışınca ürettikleri alkolsüz biraya bile şans vermezken ‘Root Beer'le de doğrusu uğraşmazlar. İşte bu nedenle ‘Root Beer'in mütevazı üreticileri ayrı bir sektörü temsil eder.
Ustalık isteyen üretim
Gelelim Root Beer'in içindekilere... Gerçekten ‘Root Beer'de bazı bitki köklerinin özütleri bulunur. Amerika'nın çoğu yerinde yetişen ve adlarını Kızılderili kültüründen alan ‘sarsaparilla' ve ‘sassafras' bitkilerinin kök hülasaları kullanıldığı için ‘kök birası' denmiştir ona. Bu acayip bitkilerin bazı yan etkileri ortaya çıkınca tıpkı ‘kola'da olduğu gibi formüller yavaş yavaş değiştirilmiş, yeni kökler kullanılmaya başlamıştır. Şimdi meyan kökü, zencefil, turunç ve limon konsantresi, vanilya gibi çok sayıda bitki kullanılıyor formülünde. Evet, ‘Root Beer'in onlarca formülü var Amerika'da. Hatta ‘bitki kökü' lafı da artık tam yerine oturmuyor. Neredeyse her türden bitki girmiş işin içine. Aslında üretimin sırrı formüle katılan mayada: Kökler ile bazı bitkiler mısır şurubu ve diğer malzemeyle karıştırılıp ahşap fıçılara basılıyor. Biraz starter maya katılıp tıpkı bizim boza gibi mayalandırılıyor. Bir süre sonra bu hafif buruk mayi süzülüp karamelle renklendiriliyor. Son aşama ise dinlendirilen şerbeti karbondioksitle muamele edip; gazozcu tekniğiyle teneke ve şişelere basmak... Renk mükemmel, köpük muhteşem, lezzet ise harika! Zaten girişimci dostumuz ‘Root Beer konsantresi'ni kaynağından getirtecekmiş. Formülü de tıpkı ‘Coca Cola' ve ‘Pepsi' gibi çift anahtarlı kasada saklanıyormuş. Amerika'daki orijinal markasıyla piyasaya sürülecek bu yeni meşrubatın şişesi de oldukça albenili olacakmış. Tasarımını bir İtalyan sanatçı yapmış. ‘Soft drink' piyasasına epey renk getirecek ürünün bana söylenen olası fiyatı ise oldukça makul.
Özel pazarlama taktiği
Şimdiden bazı fast-food zincirleriyle görüşmelere başlanacak olması da işin ne kadar sıkı tutulduğunun bir işareti. Bana söylenenlere göre fast-food kanalında ses getirmeyen bir meşrubat pek de başarılı olamazmış pazarda. ‘Root Beer'in alkolsüz olması, kafein içermemesi ve hazmettirici özelliklere sahip bulunması onun yıldızını şimdiden parlatacak gibi görünüyor. Gençler ve çocuklar için ‘vitaminize' edilen bir başka çeşidin de aynı tarihlerde pazara sunulacağı bana söylenenler arasında. Bir üçüncü çeşit ise biranın da hammaddesi olan ‘malt'ı içerecek olması. Malt, bilindiği gibi tahıl filizlerinin kavrulmasıyla elde edilen sağlığa çok yararlı bir madde… Fakat beni en çok etkileyen şey ise bildiğimiz teneke kutulara bir süre geçilmeyecek olması. Bu rekabeti ürkütmekten çok, bir pazarlama taktiği olarak düşünülmüş. Yapılan tat testlerinde şişeden içilen ‘Root Beer'in tadı ve altın sarısı köpüğü bir başka oluyormuş. Ne demişler: "İş bilenin kılıç kuşananın!" Türkiye'nin en ünlü gıda markalarını üretip zirvelere çıkaran dinamik patronumuzun elbette bir bildiği vardır. Bekleyeceğiz ve göreceğiz. Şimdiden üstün başarılar!
