 1 kg. turfanda kiraz 650 TL
Şeytanın gör dediği Çetin Altan [email protected]
Acaba hâlâ sokak, cadde, tarla ve bahçelerin kıyılarında ip atlayan küçük, hatta büyük kızlara rastlanıyor mu; bendeniz bilmiyorum.
Belki de “ip atlama”, sportif bir faaliyet olarak sadece spor salonlarında kaldı.
***
TV ekranlarında, ülke bir uçtan bir uca araba kazalarıyla dolu. Fırtına çıktığı zaman, tekne kazalarıyla da... Yılda birkaç kez de, uçak kazası oluyor:
- O kadar kaza, her yerde oluyor, diye avutuyoruz kendimizi.
Ama ip atlayan gençlere hiç rastlamıyoruz.
***
Bazen 50’sine merdiven dayamış hanımlara soruyorum:
- Siz çocukluğunuzda ip atladınız mı, diye.
Genellikle:
- Çoook, diyorlar.
***
Sosyoekonomik bir analiz sonucu:
- Galiba “ip atlamanın” pabucunu; cep telefonlarıyla bilgisayarlar attı dama, diye de düşünebilir insan.
***
Şimdi genç dostlar:
- O kadar önemli mi, ip atlama; diye de sorabilirler.
Hoş zaten önemli olsa, kaybolmazdı. Para hiç kayboluyor mu?
***
Geçen hafta Akşam gazetesinde; T.C.’nin çok dışında bir haber vardı, şöyleydi:
“Pasifik Okyanusu’nun batısında; derinliği 11 bin kilometre, uzunluğu 2 bin 550 kilometre; genişliği 69 kilometre...
Derin mi derin, uzun mu uzun ve daracık bir ‘kanyon’, okyanusların altında...”
***
Okyanusların altındaki o muhteşem çukura 1960 yılında ilk inen 2 İNSAN’dan biri ABD’li Teğmen Donald Walsh, öteki de İsviçreli Bilim Adamı Jacques Picard.
***
2010’da, robot bir denizaltı gönderilmiş, Okyanus’ların dibindeki o şaşırtıcı çukura. Mikrobik de olsa, hayat var mı, diye...
***
Gagarin de, 1961’de Uzay’a fırlatılan ilk İNSAN olmuştu.
***
Bir de, 264 milyon öncesi var; “dinazorlar”ın kaybolduğu tarih.
Yeryüzünde 73 milyon yıl yaşamış “dinazorlar”...
İNSAN ise henüz 2 milyon yıldan beri yaşıyor, öyle söyleniyor.
***
Okyanusların dibini de çiz bir kalem, Uzay’ı da...
Gelelim bendenizin kirazlarına.
***
Gençliğimde kirazı çok severdim, özellikle de turfanda çıkanını.
1935 yılında, bendeniz 8 yaşımdayken; babamla Ankara’da Yenişehir pazarına gitmiştik.
Gözüme turfanda çıkmış tepeleme kirazlar ilişmişti. İçim gitmişti.
Babam fiyatını sordu kirazın. Satıcı, hiç unutmam:
- 22 kuruş, dedi.
***
Babam çok pahalı buldu fiyatını, bana döndü:
- Ucuzlayınca alırız, dedi ve yürüdük.
***
Nedense her yıl, “tufanda kiraz”ı görünce, yahut lafını işitince, bu eski anıyı hatırlarım. |
