Bitkilerin bildikleri
GÜNDÜZ VASSAF
Diyorum ki günde, haftada, ayda, olmadı yılda bir saat konumumuzdan, yüzyılımızdan uzaklaşabilsek.
I.
Türümüz kendisini beğenmiş.
Din, ilim fark etmiyor.
Kutsal kitabında, Darwin kuramında, en tepede insan.
Sonunu getirmek pahasına, dünyada ne varsa kendine yontuyor.
Uçsuz bucaksız evrende, tanrısının kendisine benzediği sanrısında, kendine tapmaktan mustarip.
Feylosoflarının bencil ufuksuzluğunda, en büyük erdem insanla sınırlı,
“Kendini tanı!”
Binbir aitliğe bürünmüşlüğünün patolojisinde, kimlik savaşlarında, dünyayı dar ediyor.
II.
Diyorum ki günde, haftada, ayda, olmadı yılda bir saat konumumuzdan, yüzyılımızdan uzaklaşabilsek.
Tarihimiz boyunca tekrarladığımız bunca ayin ve oyundan, sevişme ve didişmeden, gaflet ve hasletlerimizden bir an uzaklaşıp onları ilk defa görüyormuşçasına bakakalsak diğer Dünyalılara.
Mantığımızın kalıpları, kültürümüzün alışkanlıklarından soyunsak.
İnsanın ruhu var, onların yok zırvalamamızdan kurtulsak.
Şarkılarını, şiirlerini dillendirebilsek.
III.
Uzaylılara akıllarını takanların haddi hesabı yok.
Kayıp kıta Atlantis, Mısır’da piramitler, devletlerin bizlerden gizlediği uçan dairelerde uzaylılar... Bunları düşünen, üstüne kafa yoran, samimi sohbetlerinde paylaşan çok.
Önce, gezegenimizin en yaşlılarını tanısak.
Afrika’dan yola çıkalı 60,000 yıl oldu. Diğer türlerle karşılaştırıldığında emekleme çağında sayılmayız. Öğreneceğimiz çok şey var.
IV.
Bilimin son keşfi bitkilerin bilgeliği...
Kaplumbağa, kaplan,
Meşe, patlıcan,
DNA’larımız, davranışlarımız...
Şüphe yok! Soydaşız
V.
Bitki ne görür? Ne koklar?
Hisseder? Duyar? Hatırlar?
Duyularımızın
Onlarda benzeri var.
Bizi beslediler,
Tedavi ettiler,
Öğreniyoruz ki şimdi
Birbirleriyle haberleştikleri gibi
Kuşaktan kuşağa
Tecrübelerini de aktarmaktalar.
Ve inanın,
Dokunduğunuzda ağaca
Kaale almazken sizi
Hatırlıyor dokunulduğunu.
VI.
Nerden mi biliyorum?
What A Plant Knows:
Chamovitz, D., Scientific American, Farrar Straus and Giroux, New York, 2012.
http://www.radikal.com.tr/ |
