Gazete ve dergi reklamlarında da görüyorum, televizyon ekranlarında da. SÜTAŞ reklamlarında inekler sinekler gibi uçuyor. Çok sakil ve sevimsiz bir görüntü çıkıyor ortaya. «Sakil» sanırım bildiğiniz gibi «Güzel ve hoş olmayan, çirkin, kaba, yakışıksız ve sıkıntı veren, bunaltan» anlamında bir sıfattır. 
Teklif hangi yetenekli reklamcıdan gelmiş, hangi basiretli yönetici tarafından beğenilmiştir bilemem. Reklam devam ettiğine göre, bir tepki de almamışlar demektir. 
İçimden geleni ben söyleyeyim bâri, dedim. Fotoğraflarda, filmlerde, kırda-bayırda görmekten ibaret değil, benim ineklerle ilişkim. Bir tarihte kızımla birlikte süt inekçiliği yaptık biz. 
Akıllı, hassas, sevimli... Faydalı olduğu kadar da güzel ve soylu bir hayvandır inek. Yakından tanıyınca ineklerin de farklı kişiliklerde olduğunu anlarsınız. 
O gün bugündür ben, inek adının argo deyişlerde kullanılmasından hiç hoşlanmam. Yok «Çok çalışan, başını ders kitaplarından kaldırmayan ezberci öğrenci» anlamına gelirmiş; yok «bön, aptal» anlamında aşağılama sıfatıymış da; ineklemek «Budalaca çalışmak, hâfızlamak» anlamında küçültücü bir sözmüş de... İnsanın: 
-Siz bunları öküzlerden mi öğrendiniz, diyesi gelir de ben demem. Çünkü zekâ ve duyarlılık, insanla yakınlık kurma yeteneği bakımından inek ile öküz arasında hiçbir fark yoktur. 
Bu yetmezmiş gibi SÜTAŞ, gelir ve bereket kaynağı, bir anlamda velinimeti inekleri havalarda uçurarak aşağılamaya kalkıyor. 
Tabiat da affetmez bunu yapanları. O uçuracağı canlıları gagalarından tüylerine, kanatlarından kuyruklarına, bedenen ağır olmamalarına, çok uzakları görebilmelerine kadar kendi büyük gücü ve yaratma, yaşatma kabiliyetiyle ve sanatçılara parmak ısırtacak bir başarıyla dizayn etmiştir. 
Siz kimsiniz, nesiniz Allah aşkına ki, yüzlerce kilo ağırlığı, koca memeleri, iniş takımlarının (bacaklarının, kalçalarının ve bilek kemiklerinin) zaafına rağmen, o cânım hayvanları sakil yaratıklara dönüştürerek, ekranlarda da olsa uçurmaya cüret edersiniz? 
Benim itirazıma ve öfkeme gülebilirsiniz. Ama cezalandırdığı zaman tabiatın çok gaddar da olabildiğini unutmayın. 
Siz onları böyle uçurmaya devam ettikçe (bu saçma ve sevimsiz reklam aylardır sürüyor) ben de iki elimi yakanızdan eksik etmeyeceğim. 

DİL YÂRESİ 
(TÜRKÇE DOSTLARINDAN) 
Ali Aşık 
* Sizi senelerdir takip ederim. Gençlerle ilgili polemik yazılarınızı da severim. Geçen gün bir «Kadir bilir» çıkardınız piyasaya. Aklım karıştı. Onun doğrusu «kadirşinas» değil midir? Kadrini bilmek’ten gelen. Saygı ile sual edilir efendim. 
-Benim vazgeçilmez kaynağım, danışmanım Ayverdi Sözlüğü’nü açtım hemen. Aynen aktarıyorum. 
KADİR (Arapça kadr’den). 1. Değer, kıymet. 2. İtibar, şeref. 3. Rütbe, pâye. 4. Derece, ölçü, miktar. 5. (Kısaltma yoluyla). Kadir gecesi. 6. (Astronomi). Bir yıldızın parlaklık bakımından bulunduğu basamak. 
Deyimler. Kadir gecesinde doğmuş. «Çok talihli kimseler için söylenir.» / Kadrini bilmek. «Gereken değeri vermek, kıymetini bilmek, takdir etmek.» / Kadr-âşinâ, «Kadir bilir.» 
KADÎR. «Her şeye gücü yeten, kuvvet ve kudretinin sınırı olmayan.» (Esmâ-i hüsnâdan, yani Allah’ın güzel isimlerinden biri.) 
KÂDİR. 1. «Kudret ve kuvvet sahibi, muktedir, yapabilme gücü olan.» 2. «Tam ve mutlak kudret sahibi olan, istediğini dilediği gibi yapmaya gücü yeten.» 
KADİR BİLİR. birl. sıf. Bir şeye lâyık olduğu değeri veren, kıymet bilen, değer bilir, kadirşinas. 
KADİR BİLİRLİK. birl. i. «Kadir bilir olma durumu, kadirşinaslık.» 
KADİRŞİNAS. sıf. ve i. «Değerli kimselere lâyık oldukları kıymeti veren, kıymetlerini bilen, ona göre muamele eden, kadir bilir (kimse).» 
KADİRŞİNASLIK. i. 1. «Kadirşinas olma durumu, kıymeti olanın kıymetini takdir etme ve ona göre davranma.» 2. «Kadirşinasça davranış.» 
Sevgili Ali, yeni deyişle kadir bilir’in kıymetini bilmediğin için bak başına neler geldi. Gözlerinden öperim. 

* Ali Cevat Akkoyunlu (Dostum)’dan bir uyarı: «Bir vatandaş, Türkçe öğretmeninden öğrendiğine göre, Türkçede harb dışında «b» ile biten bir kelime yokmuş. Bu köşe kadısı da ona ciddi ciddi cevap veriyor. (O kadı ben miydim, bilemedim.) 
«Hiçbirinin aklına harb’in Arapça bir kelime olduğu gelmiyor. Arapçada «p» harfi yoktur. Türkçe olmayıp «p» içeren bütün kelimeler Farsça kökenlidir.»