Geçmişten Geçmişten günümüze ürün konseyleri ile ilgili  gelişimi, biraz eski biraz yeni gelişmeleri değerlendirerek sizlerle bir dizi yazıyı paylaşacağım.

Farklı ürünlerin ,konseylerinin  yaşadığı ortak ve farklı sorunlara göz atmış olacağız.

Geçtiğimiz günlerde ürünler ve ürün konseyleri  haberleri sıkça medya da yer almaya başladı.

Öne çıkan ürünler , turunçgil, süt , zeytin, pamuk’tu.                                       

 Fındık, bu serinin başı ve en şanslı olan ürün en güçlü olduğumuz .

Fındıkta  yaşadığımız sorunlar, geldiğimiz yer. Diğer konseyler içinde bir örnek teşkil ediyor.

Biz şimdi, yeni  kurulmuş  ürün konseylerine ve tanıtım guruplarına bakalım.

En son kurulanlardan  biri turunçgil  konseyi . Yıllardır beklenen düş ,geç de olsa hayata geçti.

Televizyon , gazetelerde turunçgil ‘in faydalarını anlatan reklamları görünce hem çok sevindim. Hemde buruk bir  üzüntü  hissetim. Böyle doğru,gerekli bir uygulama için neden bu kadar geç kalmıştık.

90’lı yılların sonundan beri  gerek üreticinin, gerekse ihraçatçıların  turunçgil konseyi için yıllarca bakanlık ve TOBB yetkililerineanlatıp  beğendirdiğimiz fikirler,  iş finasman bölümüne gelince hep  erteleniyordu.

 Aytüb (Tuyed)   eski başkanı Uğur Paksoy ve Adana çiftçi birliği eski başkanı Cumali Doğru  o dönemde çok mücadele ettiler .

Devleten para istemiyoruz iç ve dış pazara satılan ürünlerden kesilen küçük bir fon arge ve tanıtım pazarlama faliyetlerine ayrılsın istiyorduk.      

 Buna geçmiş dönemin bürokratları ve Tobb yönetimi hiçbir zaman sıcak bakmadı.

Tobb her zaman bu tarz yaklaşımları  arka bahçesinden rol  çalınıyor yada kurumun yetki ve gelir paylaşımı olarak gördü.

Sonunda ortaya çıkan üretici birlikleri yasası üreticiyi memnun etmeyen bir şekilde çıktı.  Hatta  üreticiler, bunun dernekler yasasından ne farkı var diye sordular ama  doyurucu bir cevapta alamadılar.

 Turunçgil üreticileri; Adana da Aytüb (Tuyed), ile başlayan, örgütlenmelerErzin,Erdemli,(Ertüb)Mersin Antalya ‘ya kadar üreticiler bir araya gelip üretici birliklerini kurdular.

Şimdi soracaksınız, bu turunçgil tanıtım kampanyasının finansmanı nerden bulundu diye.

Dış Ticaret Müsteşarlığı  ihracat tanıtımından bir bütçe aktararak bu kampanyanın yapılmasını sağladı. Akdeniz İhracatçılar birliği ve Turunçgil konseyi  üyeleride bu çalışmayı desteklediler.

Üretetici, Örgütleri,İhracatçılar, Turunçgil paydaşları içinde kamununda yer aldığı konseyde finansmanının  kamunun elinde olması  parayı veren düdüğü çalar deyişini hatırlatıyor.

Ama durum ,paranızı size geri vermek yada sizin malın tanıtımını biz daha iyi yaparıza da benzetilebilir.

 Turunçgil üretiminin iç dış tüketiminin  tanıtımını yapmak ;

Dış Ticaret Müsteşarlığının ukdesinde mi olmalı?  Yoksa ilgili konseyin uktesinde mi olmalı?

Çünki  bu iki yaklaşım zeytin konseyinde tartışma çıkarıp  zeytin konseyini ikiye böldü.

İhracatçılar tanıtım  fonlarının dış pazara, kimi konsey üyeleride iç pazara yönelik olmasını istiyor.

Doğru soruları sorarak bu işin doğrusunu bulmak zorundayız.

Ürünler önemli.Ürün Konseyleride. Tanıtım çalışmalarıda.İç pazarda.Dış pazarda.

Paydaşlık zor  zenaat. Bunu beceremeyene  sürdürülebilir başarı öyküsü  yok bu yüzyılda.

Ey kriz , bu güne kadar bir araya gelemeyenlere  bir vesile olmayacakmısın?

Kemal Erdoğan.